1648 Westphalia anlaşması ile inşa edilen geleneksel uluslararası ilişkiler kavramı, aradan geçen yarım asırlık sürenin ardından bir hayli değişime uğramıştır. Devletlerin egemen olduğu ve geleneksel yöntemler ile sürdürülen uluslararası ilişkiler, yerini bireylerin aktör konumuna gelebildiği, diplomasinin ve ilişkilerin sanal ortamına taşındığı bir uluslararası ilişkilere bırakmıştır. Bulut sınırların konulduğu, yapay zekanın karar alma mekanizmasında yer aldığı bu yeni dönem devletler açısından bir dizi tehdit ve fırsatı da beraberinde getirmektedir. Bu çalışmada bir yandan iletişim yeteneği artan devletin fırsatları ele alınırken, bir yandan da realizmin devlete verdiği önemin nasıl ortadan kalktığı değerlendirilmektedir

The traditional concept of international relations, which built with the Westphalia treaty of 1648, has undergone a great change after half a century. nternational relations, dominated by states and maintained by traditional methods, have been replaced by an international relations where individuals can become actors and diplomacy and relations are transferred to the virtual environment. This new era in which cloud borders are set and artificial intelligence is involved in the decision-making mechanism brings along a series of threats and opportunities for states. In this study, while discussing the opportunities of the state with increased communication skills, it is also evaluated how the importance given by realism to the state disappears.