Araştırmanın amacı, okul müdürlerinin uzaktan eğitime ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Tokat’ın Turhal ilçe merkezinde yer alan okullarda görev yapan toplam 14 okul müdürü oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, araştırmacılar tarafından geliştirilen “Uzaktan Eğitim Süreciyle İlgili Okul Yöneticilerinin Görüşleri (Görüşme Formu)” formu ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Analizler sonucunda katılımcıların görüşleri kategorik olarak ifade edilmiş ve yorumlanabilir hale dönüştürülmüştür. Araştırmada, ekonomik olma, zaman ve mekân sınırlılığını ortadan kaldırma, bireysel ders çalışma sorumluluğu kazandırma uzaktan eğitimin olumlu yönleri olarak ortaya çıkarken, ölçme değerlendirmenin yüz yüze eğitime göre anında yapılamaması, derse katılımın yeteri düzeyde olmaması, yetersiz alt yapı, mevzuat eksikliği ve en önemli yönetimsel denetim yetersizliğinin olması olumsuz yönleri olarak ortaya çıkmıştır. Uzaktan eğitimin ancak, yüz yüze eğitimin yapılmasında sıkıntıların yaşandığı ortamlarda destekleyici bir sistem olarak kullanabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of the research is to reveal the opinions of school principals on distance education. Phenomenology design, which is one of the qualitative research methods, was used in the research. The study group of the research consists of 14 school principals working in primary, secondary and high schools located in Turhal district center of Tokat. The data of the study were collected with the form "School Administrators' Opinions (Interview Form) About Distance Education Process" developed by the researchers. The data obtained in the research were analyzed using the content analysis technique. As a result of the analyses, the opinions of the participants were expressed categorically and transformed into an interpretable form. In the research, being economical, eliminating time and space limitations, and providing individual study responsibility emerged as positive aspects of distance education, while measurement and evaluation could not be done instantly compared to face-to-face education, participation in the course was not at a sufficient level, insufficient infrastructure, lack of legislation and the most important managerial The lack of supervision emerged as its negative aspects. It has been concluded that distance education can only be used as a supportive system in environments where there are difficulties in conducting face-to-face education.