EXAMINATION OF MARRIED COUPLES' MARITAL HARMONY AND BRIDE-MOTHER-IN-LAW RELATIONSHIP
Özet
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13765412Keywords:
Marriage, marital harmony, bride-mother-in-law relationshipAbstract
ABSTRACT
This research aims to examine married couples in terms of marital harmony and bride-mother-in-law relationships. Bride-mother-in-law relations and marriage harmony were examined according to demographic variables such as age, education status, work status, occupation, duration of marriage, number of children, financial income, form of marriage and duration of marriage. Variables related to bride-mother-in-law relationships were examined with variables such as physical distance status with mother-in-law, frequency of meeting with mother-in-law. The ‘Personal Information Form’ developed by the researcher was used to obtain information about demographic variables and bride-mother-in-law relationships. The ‘Evlilik Uyum Ölçeği’ (EUÖ) developed by Tutarel-Kışlak and the ‘Gelin-Kaynana İlişkileri Ölçeği’ (GKIÖ) developed by Aydın (2017) were used to measure marital harmony and to measure bride-mother-in-law relations. 355 women who have been married for at least one year and whose mother-in-law is alive participated in the study. The obtained data were analyzed in SPSS 23.0 package program. According to the findings, a positively significant relationship was found about the bride-mother-in-law relationship and marital harmony.
References
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı(2011) TAYA. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı(2014) Türkiye Aile Yapısı Araştırması Tespitler ve Öneriler. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı
Altunsu Sönmez, Ö. (2019). Gelin kaynana çatışması üzerine sosyolojik bir analiz. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 1159-1201.
Ar, Ö. F. (2014). Normal Gelişim Gösteren Çocuğa Sahip Ebeveynler ile Otizmli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Evlilik Uyumu ve Anksiyete Düzeylerinin İncelenmesi [Yüksek Lisans Tezi].Haliç Üniversitesi
Aydın, E., & Canel, A. N. (2017). Anne-oğul bağlanmasının gelin-kayınvalide ilişkisi ve evlilik doyumunu yordamadaki rolü.. Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-16.
Cin, M. G. (2023). Evlilik Doyumunun Gelin-Kayınvalide İlişkileri Açısından İncelenmesi (Master's thesis, Dokuz Eylul Universitesi (Turkey)).
Chen, M. H. (1999). The relationship of mothers and daughters in-law in urban Chinese families(Unpublished doctorate dissertation). The Texas Woman’s University, USA.
Düzgün, G. (2009). Evli kişilerde depresyon, ilişkiye ilişkin inanç, kendini ayarlama düzeyinin evlilik uyumu ile ilişkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.
Fışıloğlu,H. (1992). Lisans üstü öğrencilerinin evlilik uyumu. Türk Psikoloji Dergisi, 7(28),1623.
Güçlü Ergin, N., (2008). Evli Ve Boşanmış Kişilerin Evlilik Uyumu Ve CinsiyetçilikAçısından Karşılaştırılması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Hamamcı, Z. (2005). Dysfunctional relationship belief in marital satisfaction and adjustment. Social Behavior and Personality International Journal. 33, 313-328.
Heaton, T.B. ve Albrecht, S.L. (1991). Stable Unhappy Marriages. Journal of Marriage and Family, 53(3), 747-758.
Hyejeong, C. (1992). Effects of conflict with mothers-in-law on psychological well-being and marital adjustment among Korean daughters-in-law (Unpublished doctorate dissertation). Texas Tec University, USA.
İpek, A. N. (2021). Gelin-kayınvalide ilişkileri ile evlilik doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Sustainable Education Studies, 2(1), 35-49.
Kahraman, B. (2021). Gelin-kayınvalide ilişkileri ve çift uyumu arasında benliğin ayrımlaşmasının düzenleyici rolü (Master's thesis, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
Karadağ, Ş. (2015). Evlilik uyumu ilişkisinde aile içi iletişimin rolü: Konya örneği.Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Karakaş Uslu, C. (2019). Gelin-kayınvalide ilişkisinin anne-kız bağlanması ve demografik değişkenler bağlamında incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi [Scientific research method]. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Küçükçelik, Z.M. (2015). İlişkiye dair inançlar ve bilişsel çarpıtmaların evlilik uyumuna etkisi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Bilim Üniversitesi.
Nalbant, H. (2017) Evlilik uyumunun yordayıcılarından ahlaki olgunluk ve değerler [Yüksek Lisans Tezi]. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Nazlı,S.(2020) Aile Danışmanlığı, Anı Yayıncılık
Pfeifer, S. K. (1989). Mothers’ in law and daughters’ in law perceptions of interpersonal interaction (Unpublished doctoral dissertation). University of Delaware, Newark
Şendil, G , Korkut, Y . (2008). Evli çiftlerdeki çift uyumu ve evlilik çatışmasının demografik özellikler açısından incelenmesi. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 28 (0), 15-34.
Şener, A. ve Terzioğlu, G. (2002). Ailede eşler arası uyuma etki eden faktörlerin araştırılması, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları, Ankara.
Tutarel Kışlak, Ş. (1997).Evlilik uyumu ile nedensellik ve sorumluluk yüklemeleri arasındaki ilişkiler. Türk Psikoloji Dergisi,12(40),55-64.
Tutarel Kışlak, Ş. ve Çabukça, F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 5(5).
Yalçın, H. (2014). The relationship between marital adjustment and sociodemographic charactersitics. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 250-61. 25.
Yıldırım, İ. (1992). Evli bireylerin uyum düzeylerini etkileyen bazı etmenler [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Hacettepe University, Ankara.
Yılmaz, A.(2001). Eşler arasındaki uyum: kuramsal yaklaşımlar ve görgül çalışmalar. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 4 ( 4) 48-57.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Tuğba ÇALHAN, Zekavet KABASAKAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
