Ayasofya, günümüze kadar kilise, cami, müze sonra tekrar camii statülerine sahip olan İslam ve Hristiyanlık inançlarının abidevi yapılarından biridir. 1453 yılında İstanbul’un fethinden sonra kiliseden camiiye dönüştürülmüş ve zamanla Türk-İslam dünyası için “seçilmiş zaferin” Hristiyan-Batı alemi açısından ise “seçilmiş travmanın” sembolü olmuştur. 1934 yılında İcra Vekilleri Heyeti Kararnamesiyle camiiden müzeye dönüştürülmesi ise Türkiye’deki muhafazakâr-islamcı-milliyetçi kesimler açısından “seçilmiş zaferin” geri alınması olarak görülmüştür. Bu çalışmayla, yoğun sembolik anlamlara sahip Ayasofya’nın, müzeye dönüştürülmesinin dış politika boyutu tartışılmaktadır. Çalışmada şu tezler savunulmaktadır: Birincisi, Türk dış politika yapıcıları, Ayasofya’yı, uluslararası statükonun çatırdamaya başladığı bir kesitte İngiltere’nin liderlik ettiği Batı ittifak sistemine katılabilmenin psiko-politik araçlarından biri olarak kullanmıştır. İkincisi, Ayasofya’nın müzeye dönüştürülmesinin zorlayıcı faktörü, Türkiye’nin sınır güvenliğini ve siyasal egemenliğini tehdit eden 1930’lar konjonktürüdür.

Hagia Sophia is one of the monumental structures of the Islamic and Christian beliefs, which has had the status of a church, a mosque, a museum and later a mosque until today. After the conquest of Istanbul in 1453, it was converted from a church into a mosque and in time it became the symbol of "chosen victory" for the Turkish-Islamic world and "chosen trauma" for the Christian-West world. In 1934, conversion from mosque to museum by the Decree of the Executive Deputies Delegation was seen as “chosen victory” for the withdrawal in terms of conservative-islamist-nationalist fractions in Turkey. With this study, the foreign policy dimension of converting Hagia Sophia, which has intense symbolic meanings, into a museum is discussed. The following theses are defended in the study: First, Turkish foreign policy makers has used Hagia Sophia as one of the psycho-political insrument of participating in the UK-led Western alliance system at a point where the international status quo began to crumble. Second, the compelling factor of transforming Hagia Sophia into a museum is Turkey's border security and political sovereignty that threatens the 1930s conjuncture.