HORSE BREEDING ACTIVITIES IN ADAPAZARI IN THE LATE 19TH AND EARLY 20TH CENTURY

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12740633

Keywords:

Adapazarı, Ottoman, Horse Breeding, Breeding, Farms

Abstract

It is appropriate to call Turkish culture "Equestrian Culture". Because the Turks have established many states throughout history and ensured that these states spread over wide geographies. Considering the impact it left on history, the peak of these established states is undoubtedly the Ottoman Empire. The growth and expansion of the Ottoman Empire was, of course, through winning major wars.

One of the most important aids and indispensable elements in winning wars is undoubtedly horses. The Ottoman Empire had a deep-rooted equestrian tradition and a rich horse presence throughout the years of its rule and with the influence of its historical heritage.

This situation began to change negatively in the second half of the 19th century, and there was a decline in both the quality and quantity of horses within the Empire. This situation undoubtedly affected the Ottoman Army the most and caused military weaknesses. In order to eliminate the weakness and meet the horse needs of the army, the administrators of the state resorted to methods such as establishing horse farms in many regions of the Empire, revitalizing the existing ones, and encouraging the public to horse breeding, and created administrative and legal regulations in this direction.

Adapazarı region was one of the centers where activities such as bringing imported horses and breeding local horses were performed in the late 19th century and early 20th century. The main purpose of writing this article is to reveal the horse breeding actıvıtıes that took place in the Adapazarı region in the specified period in the light of sources.

References

Arşiv Kaynakları: (Başbakanlık Osmanlı Arşivi)

BOA. BEO. 503/37673.

BOA. BEO. 676/50700.

BOA. DH. UMUM. 13/39.

BOA. Y.MTV, 121/46, 1-2

BOA. Y.PRK. ŞH.7/23.

Kitap, Makale ve Süreli Yayınlar:

Akay, T. (2019). Kuruluşundan Cumhuriyetin İlk Yıllarına Kadar Aziziye Kazası (Pınarbaşı) ve Çevresinde At Yetiştiriciliği. Kafdağı Dergisi, 4 (2). 149-159.

Çetinkaya, R. (2018). Sultansuyu Harası (1865-1909). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kütahya.

Demiryürek, H. (2019). İzmit Sancağında Ehlî Hayvan Sorunu: (1912), Orhan Gazi Sempozyumu V, (2), Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığı Yayınları. No:47, 917-931, Kocaeli.

Dinçer, F. & Yaşar, A. (2002). Türklerde Atçılık ve Binicilik Tarihi. Yeni Türkiye Dergisi, (45). 312-328.

Emek, F. (2021). XIX. Yüzyılın İkinci Yarısından XX. Yüzyılın Başlarına Kadar Osmanlı Devleti’nde Islah ve Üretim Aracı Olarak At Yarışları. Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (16). 28-35.

Emiroğlu, K. & Yüksel, A. (2003). Yoldaşımız At. Birinci basım, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Erdem, S. (2018). Dicle Nehri Vadisinde At ve Beygir Cinsinin Islahına Yönelik Kurulan Bir Çiftlik: Harnini/Kharnini Çiftliği. İstem Dergisi, 16 (32). 329-344.

Ertuğrul, Z. (2015). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Eskişehir Çifteler Harası Yapıları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8. (38). 501-511.

Gedik, E. & Kolay, A. (2023). Osmanlı Ordusu İçin At Yetiştirilmesi: Kütahya Hara-yı Hümâyûnu. Vakanüvis Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 8. (Özel Sayı: Dr. Recep Yaşa’ya Armağan). 2548-2582.

Gümüşsoy, E. (2020). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Eskişehir Çifteler Hara-yı Hümayunu. Birinci basım, Eskişehir: Esogü Basımevi.

Halaçoğlu, Y. (1991). “At”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt 4, sayfa: 28-31, İstanbul.

Keskin, C. (2020). I. Meşrutiyet Döneminde Adapazarı ve Çevresi (1908-1918). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.

Köksal, O. (2009). Osmanlı Dönüşüm Sürecinde Bir Devlet Teşebbüsü Olarak Çifteler Hara-yı Hümâyûnu ve Türk Atçılığına Katkıları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (2). 333-365.

Narin, R. (2014). Ada’dan Pazar’a Sakarya. Birinci basım, Sakarya: Sakarya Ticaret ve Sanayi Odası Yayınları.

Sofuoğlu, E. (2007). Belediye ve İnsan. Birinci basım, Sakarya: Adapazarı Merkez Belediyesi Yayınları.

Şahin, F. K. (2022). II. Meşrutiyet Döneminde At Neslinin Islahına Yönelik Bir Örgütlenme Örneği: Islah-ı Nesl-i Feres Cemiyeti. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 47. 315-334.

Tan, S. (2015). Osmanlı Devleti’nde At Yetiştiriciliği (1842-1918), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Antalya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Antalya.

Tan, S. (2023). Osmanlı Devleti’nin XIX. Yüzyıl Ordu Atı Tedarik Mekanizmaları Hakkında Arşiv Belgeleri Üzerinden Bir Tartışma. Vakanüvis Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 8 (2). 1899-1922.

Published

2024-07-19

How to Cite

TÜRKYOLU, E. (2024). HORSE BREEDING ACTIVITIES IN ADAPAZARI IN THE LATE 19TH AND EARLY 20TH CENTURY. SSD Journal, 9(45), 1–21. https://doi.org/10.5281/zenodo.12740633

Issue

Section

Articles

Similar Articles

1 2 3 > >> 

You may also start an advanced similarity search for this article.