19. YÜZYIL SONLARI VE 20. YÜZYIL BAŞLARINDA ADAPAZARI’NDA AT YETİŞTİRME FAALİYETLERİ

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12740633

Anahtar Kelimeler:

Adapazarı, Osmanlı, At Yetiştirme, Islah, Çiftlikler

Özet

Türk kültürüne “Atlı Kültür” dense yeridir. Zira Türkler tarih boyunca birçok devlet kurmuşlar ve bu devletlerin geniş coğrafyalara yayılmasını sağlamışlardır. Tarihe bıraktığı etki göz önüne alındığında kurulan bu devletlerin zirvesini hiç şüphesiz Osmanlı Devleti oluşturmaktadır. Osmanlı Devletinin büyümesi ve genişlemesi elbette ki büyük savaşların kazanılması yoluyla olmuştur. Savaşların kazanılmasındaki en önemli yardımcı ve olmazsa olmazlardan biri de şüphesiz atlardır. Osmanlı Devleti hüküm sürdüğü yıllar boyunca ve tarihi mirasında etkisiyle köklü bir atçılık geleneğine ve zengin bir at varlığına sahip olmuştur.

Bu durum 19. yüzyılın ikinci yarısı itibariyle olumsuz manada değişmeye başlamış imparatorluk dahilindeki atların gerek niteliği ve gerekse niceliği anlamında bir gerileme yaşanmıştır. Söz konusu durum kuşkusuz en çok Osmanlı ordusunu etkilemiş ve askeri anlamda zafiyetlere sebep olmuştur. Devleti idare eden yöneticiler zafiyetin ortadan kaldırılması ve ordunun at ihtiyacının karşılanması amacıyla imparatorluğun birçok bölgesinde at çiftliklerinin kurulması var olanların ihyası, halkın at yetiştiriciliğine teşvik edilmesi gibi yollara başvurarak ve bu yönde idari ve hukuki düzenlemeler meydana getirmişlerdir.

19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyıl başlarında ithal atların getirilmesi, yerli atların ıslahı gibi çalışmalarının yapıldığı merkezlerden birisi de Adapazarı bölgesidir. Bu makalenin yazılmasının temel amacı belirtilen dönemde Adapazarı bölgesinde gerçekleşen at yetiştirme faaliyetlerini kaynaklar ışığında ortaya koyma çabasıdır

Referanslar

Arşiv Kaynakları: (Başbakanlık Osmanlı Arşivi)

BOA. BEO. 503/37673.

BOA. BEO. 676/50700.

BOA. DH. UMUM. 13/39.

BOA. Y.MTV, 121/46, 1-2

BOA. Y.PRK. ŞH.7/23.

Kitap, Makale ve Süreli Yayınlar:

Akay, T. (2019). Kuruluşundan Cumhuriyetin İlk Yıllarına Kadar Aziziye Kazası (Pınarbaşı) ve Çevresinde At Yetiştiriciliği. Kafdağı Dergisi, 4 (2). 149-159.

Çetinkaya, R. (2018). Sultansuyu Harası (1865-1909). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kütahya.

Demiryürek, H. (2019). İzmit Sancağında Ehlî Hayvan Sorunu: (1912), Orhan Gazi Sempozyumu V, (2), Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığı Yayınları. No:47, 917-931, Kocaeli.

Dinçer, F. & Yaşar, A. (2002). Türklerde Atçılık ve Binicilik Tarihi. Yeni Türkiye Dergisi, (45). 312-328.

Emek, F. (2021). XIX. Yüzyılın İkinci Yarısından XX. Yüzyılın Başlarına Kadar Osmanlı Devleti’nde Islah ve Üretim Aracı Olarak At Yarışları. Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (16). 28-35.

Emiroğlu, K. & Yüksel, A. (2003). Yoldaşımız At. Birinci basım, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Erdem, S. (2018). Dicle Nehri Vadisinde At ve Beygir Cinsinin Islahına Yönelik Kurulan Bir Çiftlik: Harnini/Kharnini Çiftliği. İstem Dergisi, 16 (32). 329-344.

Ertuğrul, Z. (2015). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Eskişehir Çifteler Harası Yapıları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8. (38). 501-511.

Gedik, E. & Kolay, A. (2023). Osmanlı Ordusu İçin At Yetiştirilmesi: Kütahya Hara-yı Hümâyûnu. Vakanüvis Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 8. (Özel Sayı: Dr. Recep Yaşa’ya Armağan). 2548-2582.

Gümüşsoy, E. (2020). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Eskişehir Çifteler Hara-yı Hümayunu. Birinci basım, Eskişehir: Esogü Basımevi.

Halaçoğlu, Y. (1991). “At”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt 4, sayfa: 28-31, İstanbul.

Keskin, C. (2020). I. Meşrutiyet Döneminde Adapazarı ve Çevresi (1908-1918). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.

Köksal, O. (2009). Osmanlı Dönüşüm Sürecinde Bir Devlet Teşebbüsü Olarak Çifteler Hara-yı Hümâyûnu ve Türk Atçılığına Katkıları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (2). 333-365.

Narin, R. (2014). Ada’dan Pazar’a Sakarya. Birinci basım, Sakarya: Sakarya Ticaret ve Sanayi Odası Yayınları.

Sofuoğlu, E. (2007). Belediye ve İnsan. Birinci basım, Sakarya: Adapazarı Merkez Belediyesi Yayınları.

Şahin, F. K. (2022). II. Meşrutiyet Döneminde At Neslinin Islahına Yönelik Bir Örgütlenme Örneği: Islah-ı Nesl-i Feres Cemiyeti. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 47. 315-334.

Tan, S. (2015). Osmanlı Devleti’nde At Yetiştiriciliği (1842-1918), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Antalya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Antalya.

Tan, S. (2023). Osmanlı Devleti’nin XIX. Yüzyıl Ordu Atı Tedarik Mekanizmaları Hakkında Arşiv Belgeleri Üzerinden Bir Tartışma. Vakanüvis Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 8 (2). 1899-1922.

İndir

Yayınlanmış

2024-07-19

Nasıl Atıf Yapılır

TÜRKYOLU, E. (2024). 19. YÜZYIL SONLARI VE 20. YÜZYIL BAŞLARINDA ADAPAZARI’NDA AT YETİŞTİRME FAALİYETLERİ. SSD Journal, 9(45), 1–21. https://doi.org/10.5281/zenodo.12740633

Sayı

Bölüm

Makaleler

Benzer Makaleler

1 2 3 > >> 

Bu makale için ayrıca gelişmiş bir benzerlik araması başlat yapabilirsiniz.