ÇOCUK HAKLARI PERSPEKTİFİNDEN SHARENTING: HUKUKSAL YANSIMALAR

Özet

Küreselleşme ve bilgi iletişim teknolojilerindeki gelişmelerle yaşanan dijital dönüşüm yalnızca
ekonomi ve eğitimde değil aile kurumunun yapı ve işlevlerinde de tartışılmaya başlanmıştır.
Dijitalleşme, yeni fırsatlar kadar riskleri de beraberinde getirmiştir ki bu risklerden en çok
etkilenme potansiyeli olan şüphesiz ki çocuklardır. Dijitalleşmenin risklerinden çocukları koruma
ve onların sağlıklı gelişme hakkını gözetme sorumluluğu ilk olarak ebeveynlerindir.
Günümüzde “dijital yerliler” olarak tanımlanan çocukların, ebeveynlerince kişisel bilgi ve
görüntülerinin sosyal medyada paylaşılması pratiği olan “sharenting” bilinçsizce
gerçekleştirildiğinde çocuk mahremiyetinin ihlali ve çocuğun istismarına yol açabilmektedir.
Ebeveynlerin farklı motivasyonlarla gerçekleştirdikleri bu paylaşımlar, yalnız bugün değil,
gelecekte de çocukların mahremiyet hakkını ihlal edecektir. Bu paylaşımların yakın gelecekte
doğuracağı olumsuz sonuçlar her ne kadar tam olarak bilinemese de sharenting olgusundaki temel
risk, çocuğun gizliliğini kaybetmesi ve alenileşmesidir.
Bu çalışmada çocuk hakları perspektifinde sharenting olgusunun, uluslararası sözleşme ve ulusal
hukuk normları çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda alan
yazınındaki çalışmalara ulaşılmış, BM Çocuk Hakları Sözleşmesi ve 1982 Anayasası, Türk Ceza
Kanunu ve Türk Medeni Kanunu uyarınca sharenting olgusunun riskleri tartışılmış, sharenting
olgusu karşısında alınabilecek önlemler ve hukukî yaptırımlar ile önerilere yer verilmiştir.