HALİME HATUN KÜMBETİ IŞIĞINDA TARİHİ ESER RESTORASYONLARINDA YAPILAN BAZI HATALAR VE NEDENLERİNE DAİR BİR GÖZLEM
DOI:
https://doi.org/10.31567/ssd.48Anahtar Kelimeler:
Gevaş, mezarlık, mezar taşı, kitabe, restorasyonÖzet
Farklı uygarlıklara ait çok sayıda eseri barındıran Anadolu, tarihi eser sayısı ve çeşitliliği bakımından dünyanın sayılı
ülkeleri arasında yer almaktadır. Bu zenginliği korumak ve geleceğe aktarmak adına son yıllarda ciddi çalışmalar
yapılmakta ancak, henüz arzu edilen noktaya ulaşılabilmiş değil maalesef.
Tarihi eserlerin onarımı ve korunması son derece dikkat ve uzmanlık gerektiren bir iş olmasına rağmen, ülkemizde
gerek toplumu oluşturan geniş bir kitlenin taşınmaz kültür varlığına gerekli hassasiyeti göstermemesi, gerekse onları
koruma bilincinin henüz toplumun büyük bir kesimine tam olarak aşılanamamış olmasından ve geleneksel dokuyu
koruma bilgisizliğinden olsa gerek, kimi zaman tarihi eser kimliğini taşıyan eserlerde telafisi mümkün olmayan
tahribatlar yapılabilmektedir.
Taşınmaz kültürel varlıklardan olan tarihi eserlerin tarihi belge olma özelliklerinden dolayı, elzem olmadığı müddetçe
olabildiğince az müdahale edilmesine, eserin ömrünü uzatmak ve ileride oluşabilecek tahribatın önüne geçmek için bir
yenileme değil, konservasyon ve sağlamlaştırma yöntemleriyle yapıyı korumaya özen göstermek gerekir.
Bir çok yerde olduğu gibi ülkemizde de doğa ve insan kaynaklı bir takım tahribatları gidermek için restorasyon adı
altında bazı müdahaleler yapılmaktadır. Ancak, ya zamanında gerekli müdahalelerde bulunulmadığından, ya da Halime
Hatun Kümbetinde olduğu gibi yanlış bazı uygulamalar sonucunda farkında olmadan tahribatı hızlandıran uygulamalar
yapılabilmektedir.