ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE ÖZNEL İYİ OLUŞ, ANKSİYETE VE ÖZ DUYARLIK İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Özet

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluş, anksiyete, öz duyarlık ilişkilerinin
incelenmesi ve bu kavramların cinsiyet, yaş, yaşanılan yer değişkenleri açısından
değerlendirilmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu çeşitli üniversitelerde öğrenim gören 203’ ü
kadın, 103’ ü erkek olmak üzere toplam 306 kişi oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerinin
toplanması amacıyla Öznel İyi Oluş Ölçeği, Beck Anksiyete Ölçeği, Öz Duyarlık Ölçeği ve
Sosyodemografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilere SPSS programı aracılığıyla t testi, ANOVA,
korelasyon ve regresyon analizleri uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre katılımcıların Öznel iyi
oluş ile anksiyete düzeyleri arasında negatif korelasyon olduğu sonucu elde edilmiştir. Öznel iyi
oluş ile öz duyarlığın öz sevecenlik, paylaşımların bilincinde olma ve bilinçlilik alt boyutları
arasında pozitif; öz yargılama, izolasyon, aşırı özdeşleşme alt boyutları arasında negatif bir
korelasyon saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre katılımcıların öznel iyi oluş düzeyleri
sosyodemografik bilgilere göre farklılaşma göstermemekte, anksiyete düzeyleri ise cinsiyete ve
yaşanılan yere göre farklılaşmaktadır. Çalışmaya dahil edilen kadın katılımcıların anksiyete,
izolasyon ve aşırı özdeşleşme düzeylerinin erkek katılımcılarınkinden daha fazla olduğu
saptanmıştır. Bulgular araştırma kapsamında tartışılmış ve öneride bulunulmuştur.