Empati bir başkasının duygularını ve tecrübelerini hayal etmek için onun durumunu çeşitli şekillerde hayal etmekten geçer. Başkalarıyla empati kurmak, tasarımcılar için oldukça önemlidir. Tasarım sürecinin erken aşamalarında tasarımcılar hedef kullanıcılar ile empati geliştirmek için çeşitli araştırma süreçlerinden geçerler. Empati kurmaya yarayan önemli tekniklerden bir tanesi, insanların başka biriymiş gibi davranarak veya belirli bir durumdaymış gibi yaparak bir şeyler yaptığı ve söylediği bir etkinlik olan canlandırmadır. Canlandırma, kullanıcı merkezli ve katılımcı tasarım geleneğinde faydalanılan teknikleri içerir. Canlandırma teknikleri aktörler, kolaylaştırıcılar, prototipler ve senaryo gibi çeşitli bileşenlerden oluşur ve bu bileşenlerin tasarım sürecinde kullanımda farklılıklar bulunur, buna bağlı olarak canlandırma tasarım sürecinde farklı isimlerle karşımıza çıkmaktadır. Tekniği üreten ve kullanan yazarların, ondan tasarım sürecinin farklı aşamalarında, çeşitli aktörleri işe koşarak, kurgusal ya da gerçek bağlamlarda ve farklı çözünürlüklerde prototipler ile faydalanmasıyla, bu canlandırma teknikleri birbirlerinden ayrışmaktadır. Çalışmada tasarım alanyazınında tasarım sürecinin farklı aşamalarına katkı vermiş canlandırma teknikleri örnekler ile açıklanmış ve bu tekniklerin uygulanma aşamaları, aktörleri ve kullanılan prototip bağlamları üzerinden bir sınıflandırma yapılmıştır.

Empathy comes from imagining another person's situation in various ways to imagine their feelings and experiences. Empathizing with others is very important for designers. In the early phases of the design process, designers go through various research processes to develop empathy with target users. One of the important techniques for developing empathy is role-playing, which is the activity in which people do and say something by pretending to be someone else or pretending to be in a particular situation. Role-playing involves techniques used in the tradition of user-centered and participatory design. Role-playing techniques consist of various components such as actors, facilitators, stage props and scenario, and there are differences in the use of these components in the design process, and accordingly, we come across with different names in the role-playing employed for the design process. These Role-playing techniques differ from each other in that the authors who produce and use the technique make use of it at different phases of the design process, by employing various actors, in fictional or real contexts and with prototypes at different resolutions. In the study, role-playing techniques that contributed to different phases of the design process in the design literature were explained with examples and a classification was made over the context of the application phases, actors and prototypes of these techniques.