DEVAM EDEN BİR DİL DEĞİŞTİRİMİ SÜRECİ: MERSİN ARAPÇASI ÖRNEKLEMİ

Özet

Bu çalışmada, Mersin’de yerleşik olarak yaşayan 25 Arapça-Türkçe çift dillisi Arap kökenli
vatandaşın sözel ifadelerine başvurularak Arapça’da süregelen dil değiştirimi süreci ele
alınmaktadır. 12 yarı-konuşur ve 13 yetkin konuşurun katıldığı çalışmada, katılımcıların görüşleri
doğrudan alıntı biçiminde verilmekte ve veri üzerinde nitel çözümlemeler yapılmaktadır.
Çalışmanın odağı, Arapça-Türkçe çift dillilerinin konuştukları Arapça değişkesine ve bu değişkeyi
kişisel kimlikleriyle nasıl özdeşleştirdiklerine yönelik düşünceleri, Arapça’yı genç nesle aktarma ile
ilgili fikirleri ve genç neslin değişkeyi edinme konusundaki isteklilikleri üzerinedir. Elde edilen
sonuçlar, katılımcıların büyük bölümünün Mersin Arapçasının kişisel kimliklerinin bir parçası
olarak gördüğünü, yaşı daha ileri olan yetkin konuşurların bu değişkeyi çocuklarına öğretmek
istediklerini ancak çevresel etmenlerden dolayı büyük oranda öğretemediklerini göstermektedir. Bu
nedenle, Arapça konuşur sayısı belirgin biçimde düşmüştür. Genç nesil ise Arapça’yı öğrenme
konusunda isteksizdir. Mersin Arapçası değişkesi dil yitimine doğru giden bir dil değiştirimi
sürecindedir.