POSTMODERN SANATTA ESTETİK BİR KATEGORİ OLARAK KİÇ

Özet

Bu metin, post-modern sanat ortamında, süregiden kültürel üretimlerin estetik karşılığı olarak
konumlandırılabilecek olan kiç olgusunu çözümleyerek, kiçin bayağı olandan disiplinlerarası olana,
hatta hiper-gerçekçiliğe değin genişleyen sanatsal skalasını tartışmaya açmak amacındadır. Zira
kolay tüketilebilir olandan seçkinci sanata kadar tüm biçemlere sirayet etmiş olan bir tür zeitgeist ile
karşı karşıya olan günümüz sanatı, kültür yönetimi kisvesiyle neredeyse tüm gündelik gerçekliği
domine eden bir algı yönetiminin etkisi altındadır. Modernizmin iflasına yol açan; neredeyse bütün
dünyayı kendi hizmetine alan geç-kapitalist sistemin, hem çağdaş olanı, hem de köklü bir geleneği
aynı anda bünyesinde barındırabilen girift kimliği kanıksamasıyla; Baumgarten tarafından 18.
yüzyılın ortalarında tanımlanan estetik, modernleşen sosyokültürel yapıların değişimine uygun
olarak dönüşmüş, bağlı olduğu zamanın ruhu uyarınca biçimlenmiştir. 1960’larda Greenberg’ün
bayağı olarak sınıflandırdığı kiç, Baudrillard’ın 80’lerde kötü, daha kötü, kiç derecelendirmesiyle
sanat alanından dışlanmaya çalışılmışsa da Nerdrum’um yeni eski ustalar tarifiyle kiçe ilişkin
tartışma düşünsel kaygı alanına kaymış, asıl sorunsal olan nitelik böylece görünmez hale gelmiştir.
Giderek melezleşen Çağdaş Sanat ortamında salınan kiç, kültürel ve sanatsal çoğu alana sirayet
etmiş, günümüzde ise dilsel bir tercih olarak neredeyse estetik bir kategoriye dönüşmüştür.