1999 DEPREMLERİNDE ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE OLAN BİREYLERİN DEPREME İLİŞKİN ALGILARI
DOI:
https://doi.org/10.31567/ssd.1122Anahtar Kelimeler:
Erken çocukluk, 1999 depremi, Düzce depremi, Gölcük depremiÖzet
Bu araştırma, deprem sırasında okul öncesi dönemde olan, şu anda 26-29 yaş aralığındaki bireyleri
kapsamaktadır. Araştırmanın katılımcı sayısı 17’ dir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum
çalışması kullanılan araştırmada, veriler bireysel görüşme tekniği ile toplanmıştır. Oluşturulan
Kişisel Bilgi Formu ve Deprem Algısı Formu ile her bir görüşme 3-10 dakikada gerçekleştirilmiş
olup görüşmeler kaydedilerek bulgular kısmında verilmiştir. Deprem Algısı Formu 5 sorudan
oluşan ve bireylerin depreme karşı oluşturdukları hisleri, duyguları ile düşüncelerini belirlemeye
yönelik bir formdur. Araştırmacılar tarafında hazırlanan görüşme soruları, durum çalışması
yöntemine uygun bir şekilde hazırlanmıştır. Bu bağlamda, söz konusu bireylerin deprem olgusuna
ilişkin ne yaşadığı, ne hissettiği ve düşündüklerini belirlemek için araştırmada 5 temel soruya
değinilmiştir. Bireylere (1) yaşamış oldukları problemler, (2) depreme yönelik duygu durumları, (3)
deprem sonrası göç durumları, (4) depreme ilişkin bilgileri, (5) depreme yönelik algılarına ilişkin
ürettikleri metaforları kapsamında sorular yöneltilmiştir. Katılımcılar deprem sonrası yaşamış
oldukları problemleri, göç durumlarını, depreme ilişkin bilgilerini, hislerini belirtmiş olup ayrıca
kavramla ilgili ‘’anomali, çaresizlik, korku, ölüm, yıkım, nefessiz kalmak, çığlık, afet, huzursuzluk,
stres ve telaş metaforları üretmişlerdir.